20 Temmuz 2009 Pazartesi

Baba





Yaklaşık 2.5 yıldır amansız hastalıkla mücadele ediyordu BABAM...

O güne kadarki yaşantısına bakıldığında, sonucu kuvvetle muhtemel olana yakalanmıştı...

Dışarıdan bakanlar ve belki de biz ailesi bile, ne denli güçlü bir imanı olduğunu bu hastalığıyla öğrenmiş olduk.


Hastalığı;

Bizi birbirimize kenetledi...

İmanını ortaya çıkardı...


En zor anlarında dahi isyan etmedi...

Her daim şükretti Yaradanına ve

"Beterinden saklaması için" hep dua etti.


Hastalığının, Rabbimin kendisini affetmesi, kendisine dua etmesi için bir uyarı ve fırsat olduğunu söylerdi.


BABAM bana dürüst olmayı, yalan söylememeyi ve imkanlar dahilinde ihtiyaç sahibinin elinden tutmamı öğretti.


Elim olayın haberini, sabah 7:30'da gelen telefonla öğrendim. İlk şokun ardından ağabeyimi (Fahri) aradım ve nabzını tekrar kontrol etmelerini söyledim. Nafileydi... Ruhunu teslim etmişti bir tek ALACAKLISINA...


İnanamadım...

Bekliyordum...

Ama...

Bu kadar yakın mıydı BABA firkatin?

Daha bir gün öncesinde Baltalimanındaki doktora da gidelim diye konuşmamış mıydık?

ve bana "seneye de giderim köye ama...

Sonraki seneye çıkar mıyım bilmiyorum" dememiş miydin?


Kasımpaşa'ya vardığımda evin kapısı açıktı.

İçeriye, babamın yanına gittim...

Çarşafı yüzünden kaldırdım...

ve geri kapattım...


Allah'ım!

Sana hamd-ü senalar olsun ki babamı imansız almadın yanına...

Babamın hastalığında çektiği acılarını günahlarına kefaret eyle.

Bizlere de imanlı ölümler nasip eyle!


Gerek babamın hastalığı süresince, gerekse cenaze gününden bugüne kadar,

- Kasımpaşa'daki evimize bizzat gelip taziye dileklerini ileten,

- Yurdun çeşitli bölgelerinden Eynesil'e gelip cenaze merasimine katılan,

- Akşamları tertip edilen Kur'an-ı Kerim ziyafetine iştirak edip bizlerle birlikte amin diyen,

- Köseli'deki evimize gelip taziye dileklerini ileten,

- Mazeretleri dolayısıyla bu faaliyetlere iştirak edemeyen, ancak telefonla taziyelerde bulunan,

Hasılı bizleri yalnız bırakmayan, eş, dost, akraba, konu komşu ve hemşehrilerimize teşekkür eder, başta babam olmak üzere tüm geçmişlerimize Allah'tan rahmet dilerim.


Murat KARAMAN

1 yorum:

  1. Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun.Her insan ölümü tadacaktır bu kesindir imanlı yaşamaya her an ölecekmiş gibi davranmaya mecburuz.Yaptıklarımızın karşılığı elbetteki verilecektir.YA bu dünyada yada ahirette !

    YanıtlaSil